Üzüm Karası Gözlerin

[bursi]

Hiç kimse senin kadar sevilmedi
Aklımı firara vermişim zaten
Bir şiiri kıskandıran gözlerinle
Yak beni

Yıllar geçti unutmadım
Unutmadım aklımda
Yaşananlar bir tarafa
O gözlerin saklımda

O gidiş ayrılıktan daha bir zordu
Bu gizli sessiz veda inan çok koydu
Kim bilir kaç yıl geçti
Kaç sene oldu
Unutamadım affedemedim

Seni nasıl sevmişim
Meğer neler vermişim
Su yollara düşmüşüm
Gel de kurtar beni

Üzüm karası gözlerin
Öldürür beni
Kursun yarası sözlerin
Süründürür beni

Yıllar var ki yüreğimde gittiğin gün kanıyor
Üzüm karası gözlerin hasreti yanıyor
Yıllar var ki yüreğimde gittiğin gün kanıyor
O gözlerin hasreti ta şuramda yanıyor

Sen benim ilk göz ağrım ilk yanılışım
Sen benim aldanışım aşkta yanlışım
Çekip gittiğin günden beri yanmışım
Unutamadım affedemedim

Seni nasıl sevmişim
Meğer neler vermişim
Su yollara düşmüşüm
Gel de kurtar beni

Üzüm karası gözlerin
Öldürür beni
Kursun yarası sözlerin
Süründürür beni

Buzları üşüten bozkıra yazdım
Ve denizden yeni çıkmış rüzgarlarla geldim
Kuru dalları bastıkça kırılan eylül
Üzüm karası bir hasrette soyunmuşken dökülmüşken
Kurşunlara dizilirken susuz denizler
Kapattım penceresini ömrümün
Çektim perdesini
Hazırım
Yak beni

Üzüm karası gözlerin
Öldürür beni
Kursun yarası sözlerin
Süründürür beni

Öldürür beni